Op het HBO krijgen studenten in jaar 1 en 3 Engels over het algemeen.
In jaar 1 krijgen ze vaak een Nederlandstalig lesboek met uitleg over Engelse grammatica regels en een woordenlijst met Nederlandse vertaling en vaak alleen een Q&A tijdens sessies. Doel: het verwerven van B1 van het ERK.
Wat we weten vanuit leren is dat lerenden helemaal niet weten wat ze wel en niet weten. Uit vaststellen hoeveel fouten een student gemaakt heeft, kan de student zelf vaak helemaal niet vaststellen wat er niet goed gaat. Dit zou de rol van de docent moeten zijn die nu vaak bij de student blijft liggen. Welke vraag moet je dan aan een docent stellen? Je kunt dan alleen zeggen dat iets nog niet goed gaat en dat je uitleg nodig hebt. En wat als je niet zo extrovert bent? Eigen verantwoordelijkheid wordt nu vaak (onterecht) gezegd.
Alleen grammatica-uitleg krijgen, zorgt er niet voor echt begrip wat zich kenmerkt in het kunnen toepassen van iets. Dit weten we ook uit wetenschappelijk onderzoek. Hiervoor is op weg geholpen worden door een docent of taaltrainer nodig, wat ook neerkomt op meer exposure aan communicatieve situaties en taalgebruik, wat niet uit zo’n onderwijsbenadering gehaald kan worden.
Wat we weten is dat mensen vaardigheden ‘verliezen’ wanneer ze er niets meer mee doen en dan weer moeten opstarten vanuit een lager niveau. Vaak zijn er maar 4 tot 6 lessen per lesblok in het derde jaar, waarin veel moet worden afgetoetst op B2 niveau. Nu wel vaak een Engels lesboek, maar dan ontstaat er flinke stress.
“Waarom kan het niet in het Nederlands? Ik ken de Engelse grammaticale termen niet, weet niet meer wat ik in het eerste jaar al niet begreep en alles is ook ineens moeilijker. Hoe kom ik hier ooit doorheen?”
Groepen zijn groot en er is nauwelijks persoonlijke aandacht. Tijdens Covid-19 was de groepsgrootte soms zelfs 70 en 100 studenten. Ook werd de afstand (blijkt uit anekdotische evidentie) als groter ervaren.
Een student kan eigenlijk alleen succesvol zijn hier als het Engels zakelijk of privé gebruikt wordt, maar studenten die die omstandigheden niet kennen, worstelen en dat zorgt vaak voor studievertraging.
In cursussen (zoals Cambridge cursussen) gegeven door taaltrainers wordt er (net als in het buitenland) anders gewerkt. Doeltaal is daar voertaal, het aantal sessies is hoger, de insteek is fundamenteel anders en resultaat behalen is het doel, een gedeelde verantwoordelijkheid. (Binnen maatwerktrajecten ligt het aantal sessies lager vanwegen het intensieve karakter.)
Taaltrainingen volgen van een expert die weet hoe volwassenen leren en taal verwerven is dus echt anders. Zo’n training kan worden afgestemd op je arbeidscontext, zodat je er ook echt meteen iets aan hebt. Dit is English for Specific Purposes en niet General English.
Meer weten? Of interesse in gericht aan de slag gaan?
Neem gerust contact met me op.
